Missie geslaagd
Na een rusteloze nacht stonden we vanmorgen vroeg te trippelen van ongeduld. Vlug schoonmaken zodat de tijd sneller vooruitgaat. Maar het was hopeloos. Dan maar telefoontjes plegen naar pa zodat we onze zinnen konden verzetten. De rit naar de dierenarts en mijn chaperonne leken wel eeuwig te duren. Sorry zus als ik teveel gerateld heb:-)
Het leek wel alsof men mij tot het uiterste wou drijven want dan was onze dierenarts weggeroepen voor een huisbezoek. Dus…….ongeduldig wachten. Mensen spreken me aan maar ik was in gedachten ver weg, ik wou enkel die kamer in zodat we gauw bevestiging kregen. Je denkt wel dat het zover is. Tinky gaf ons wel meerdere signalen maar toch….
MAAR……. ons Chey krijgt er opnieuw broertjes en zusjes bij. We konden zelfs de hartjes zien kloppen. Een onbeschrijfelijk gevoel. Effe traanwegpikmomentje.
Maar toekomstige baasjes begin al maar af te tellen met ons. Rond 26 juni is het grote feest. Namen mogen gezocht worden,speeltjes gezocht,…..Ondertussen omringen wij mama nog met de beste zorgen in een stressloze omgeving in de ardennen.
En nu nog een diepe opgeluchte zucht.
Hier zie je het filmpje
geweldig toch, puppies in huis. Hier gaan dit weekend de eerste weg. tzal hier binnen een week weer heel wat stiller zijn. Kzal ze missen, die kleine pagaderkes.
Veel succes
Diana