Puppy eyes.

Het is bijna zover. Nog een dikke week. Je zou denken dat het leuk is. Je eigen leven terug krijgen. Maar toch is het steeds als je kinderen weggeven. Ok de mensen zorgen er super voor, daar zijn we zeker van. Maar toch. De twijfel eet aan je. Weten ze wel dat… of kunnen ze wel. Ach ja hebben we verteld dat ..

We krijgen dan wel ons oude leven terug maar de zorgen voor onze kindjes blijven. Deze tijd is een leuke tijd. Ze spelen en rennen door de tuin alsof ze niet beter weten. Een kleuterklasje op schoolreis. Steeds vragen om aandacht en steeds ” streel met- pak me – snuitjes. Puppy eyes ten top. Onze laatste week met de kroost is altijd leuk. Weten dat dit je laatste intieme momenten zijn om je offspring te verwennen. Te peinzen hoe ze gaan worden en hoe mooi ze er zullen uitzien. De ene al wat meer verwend als de andere. Het ene karakter wat heftiger dan het andere. Het zijn allemaal super pups. Al drie jaar na elkaar. We zijn er trots op.

We moeten er veel voor laten, kost handen vol geld maar het is de moeite. Het vroege opstaan, duizenden hoopjes en plasjes later is het het nog steeds waard. Als je het niet met hart en ziel wil doen dan moet je ermee kappen.

Maar het weggeven van de pups is ook een voldoening. De nieuwe baasjes hun ogen glinsteren. HUN pup meenemen. Ons ouderschap verder zetten. Eindelijk, denken ze. Hun slapeloze nachten beginnen. Maar ze zijn het waard. Alles!

Het is bijna aan jullie nieuwe ouders! Doe het goed.

A&M

~ door tinkerooz op 5 augustus 2011.

Plaats een reactie