Nu is het aan jullie…
Nu er al een deel pups de weg naar hun baasje hebben gevonden vragen wij natuurlijk ook wat. En dat is het verslag van de eerste avond en nacht en ochtend. Je kan dit door in de comments je verhaal te doen.
Tinkerooz's Australian Shepherds and Miniature Wire Haired Dachshund
Aussies en Teckels met passie
Tinkerooz's Australian Shepherds and Miniature Wire Haired Dachshund 
Oma en opa,
Vandaag was mijn eerste dag bij Britt, Bo, Koen en Katrien.
De rit naar hun huisje viel aardig mee. Ik heb eerst geprobeerd om te janken, misschien stoppen ze dan wel om mij te pakken. Maar… mijn baasjes hebben meer geduld dan ik.
Na 5 minuutjes hield ik het voor bekeken
Het was fille, maar mijn baasjes waren reeds fier op mij. Ik was heel flink in de bench.
Toen ik bij hen thuis kwam, werd ik direct door Bo in een hoekje geplaatst met steentjes en allerlei leuke blaadjes. Oef ik kon eindelijk plassen en …ik kreeg een snoepje. Gek hé die nieuwe baasjes????
Eigenlijk voelde ik mij hier snel thuis, alles verkennen en regelmatig een meisje om met mij te spelen en te knuffelen.
Die baasjes doen soms wel gek. Zodra ik begin te plassen nemen ze me op en nemen ze mee naar het hoekje met de steentjes. Echt gek. Ik vind het daar leuk om te spelen, maar laat mij nu toch maar rustig plassen waar ik wil.
Af en toe krijg ik het wel moeilijk. Waar is nu toch mijn mama, broertjes, zusjes, oma en opa? Dan jank ik een beetje en hop daar is Bo om mij te troosten. Echt zaaaalig.
Het is nu al laat en nu ben ik echt moe. Ik heb flink gegeten en gedronken. En weet je wat?
Telkens ik op de steentjes plas (nu reeds 3 keer), krijg ik een snoepje. Ik denk dat ik dat nog doe.
Ik ga nu een flinke dut doen, met al mijn knuffeltjes en ik hou julllie zeker op de hoogte. Ik weet nu wel al dat het hier superleuk wordt.
Dikke knuffel en likjes
Kiru
Oma en opa,
mijn eerste nachtje bij mijn nieuwe baasjes is goed verlopen. Of dat hoor ik toch van mijn baasjes.
Ik was zo moe dat ik snel in slaap was en voor ik het wist ging het licht al aan. Om 5 uur!! Zo vroeg, snel een plasje en kakje doen achter in de tuin, een beetje rondlopen en dan moest het bazinnetje gaan werken.
Om 8 uur vond ik het welletje en heb ik flink geblaft zodat ook het baasje uit zijn nestje zou komen.
De dag is nog niet om, maar ik heb mij al supergoed geamuseerd.
En die koekjes als ik op de juiste plek plas zijn super. Ik ben echt gemotiveerd en heb dan ook nog geen plasjes in huis achtergelaten.
Het is zo leuk mijn baasje steeds te horen zeggen dat ik een flink hondje ben.
Weet je, ze hebben hier ook een zwart beest met een witte vlek. Ze noemen dat beest een poes. Telkens ze mij ziet staat haar haar recht. Ik ga dan flink bij het baasje staan en vanaf die plaats vind ik het veilig om eens een boze grom te laten horen, en … weg is de poes “Minoes”. Mijn baasjes zeggen dat ik binnen een dag of 2 wel dikke vriendjes zal zijn met haar. Ik weet het nog niet, we zien wel….
Je hoort, het gaat goed met mij
Nog een dikke knuffel
Kiru.
P.S. Hopelijk mist Tinkerbel mij niet te hard. Geef haar maar een dikke knuffel van mij.
Toen ik Yoshi in men arm kreeg ter huize Tinkerooz wist hij dat er iets ongewoons aan de hand was. Na korte tijd wou hij zich reeds fel verzetten om bij mij te blijven. De sfeer was geladen met afscheid en puppy love. Ik ben net een boek aan ’t lezen over het belang van een goede moeder en vader tijdens je eerste levensdagen en jaren. Toen we met Yochi huiswaarts reden lieten we met emotie vervulde ouders achter die deze taak met hart en ziel vervult hadden. Ik had een bench achteraan op de bank waarnaast Tycho plaats kon nemen. Yoshi onwennig in zen nieuwe omgeving en gescheiden van zen grote Tinkerooz familie begon te weeklagen. We probeerden hem te sussen en hij reageerde wel luisterend maar nog steeds met zen verdriet geconfronteerd kon hij maar beter zen uitlaat de vrije loop geven. Het stinkdoekje dat we uit het starters pakket haalden deed ook wel wonderen, hij ging nog even door, paar minuutjes later werd hij stil en vleide zich neer in de bench, oef. Die avond moest ik gaan werken maar mocht smsjes lezen met boodschappen zoals “Yoshi slaapt op mij”, “hij heeft buiten pipi gedaan”. Alles ging heel goed. Ook die eerste nacht, eventjes een opwelling en gedaan. Alles bij elkaar, perfect!
De autorit was in het begin wel ff wennen. Zo vooraan op mamma’s schoot zitten tijdens fille is ook niet zo eenvoudig. Dan uiteindelijk maar beetje rondgekeken tot wanneer mn oogjes er bij toevielen.
Toen we de straat van ons huisje binnenreden werd ik toch stilletjesaan wakker. En eenmaal uit de auto werd ik naar een grasplekje helemaal achteraan in de tuin gebracht onder een grote treurwilg. Gelukkig dat die er stond, zo kon ik mn eerste plasje toch nog enigszins doog doen.
Uiteindelijk ben ik dan niet zo lang droog gebleven want ik heb meteen de achtertuin eens verkend. Toch wel plezant zo van ene baasje naar andere rennen in het natte gras. Even later werd de regenbui me toch iets te veel en ben ik maar naar binnen gegaan waar ik door een grote doek een massage gekregen heb. Hiervoor kon ik toch wel even stilstaan, ja een beetje meer naar links, … ohja daar, das een goed plaats, doe zo maar verder… Maar toen mama het woordje ‘droog’ zei stopte deze massage jammergenoeg. Ik dacht bij mezelf, tsjien, dat natmaken heeft nog plezante gevolgen, moet ik meer doen.
Na de massage ben ik dan maar even op wandel gegaan in huis. Keuken, living en bureau zijn even uitgepluisd. Maar in de bureau zat er achter papa zijn scherm iets dat me met grote ogen zat aan te kijken. Ik kon er jammer genoeg niet bij en ben dan maar verder gegaan met mijn verkenning. Toch denk ik dat ik die grote ogen nog ga tegenkomen, volgens de baasjes zijn dat ogen van Noortje iets dat naar de naam poes of kat genoemd wordt. Tjah, tot zover heb ik horen zeggen dat ze veilig hoog en droog op de kast ligt te slapen.
Dan even wat gedronken in een grote grijze doos in de living heb ik volledig mn kommetje opgegeten. Dat smaakte. Daarna ben ik toch nog even naar buiten geweest en heb terug een plasje gemaakt op mn plasplaatsje. Na wat heen en weer geloop was ik toch een beetje moe.
Ik ging dan na (terug) een heerlijk massagesessie de living in en installeerde me voor een slaapje tegen de schouw. Mn oogjes waren nog niet volledig toe of baasje nam me op en plaatste me in dezelfde grote grijze doos waar ik eten had in gekregen. Heb me daar dan maar voor een uurtje in geïnstalleerd met mn snoet tussen het varkentje en mn voetbal. Op het dekentje in de bench (zo noemen de baasje die grijze doos) wou ik niet liggen, te veel last van de warmte, liever op de frisse bodem ;o)
Ik ben dan toch even een uurtje in droomland geweest.
Hierna even met papa de tuin in geweest voor plasje, ben jammer genoeg niet ver genoeg geraakt in de tuin daarom werd ik opgenomen en nr mn plasplaatsje gebracht. Eenmaal daar lukte het n atuurlijk niet meer om te plassen. Maar na plassen en slaapje had ik weer even energie om met frisbee kennis te maken in de tuin en daarna binnen met mn bal te spelen. Mama deed me dan ook even voor heel korte periode een een rood iets rond de hals, was wel even raar maar als je dan al je aandacht kan vestigen op een pluchen muisje die heen en weer gaat over de vloer, samen met een hand waar ik mn tandjes eens kon inzetten, heb je daar geen last van.
Hiervan werd ik dan weer zo moe en ging ik terug aan de schouw op de grond liggen. Baasje lokte me de bench in voor slaapje, maar ik had geen zin in slaapje in de bench dus terug aan schouw gaan liggen ook al is de afstand hiertussen slechts 1m. Ben dan toen ik iets langer in slaap lag door baasjes in bench gelegd. Heb dan toch 30minuutjes mn slaapje voortgezet daar. Maar nog niet overtuigd van de bench ben ik hierna terug aan de schouw gaan liggen op grond en lig daar nu nog steeds in een diepe slaap … dromend van:
‘Zal wel nog wat meer gewoon worden die grijze doos als ik er vanaf nu eten in krijg ;o)’
Bo heeft de hele nacht geslapen, niet gejankt. We waren nieuwsgierig of hij dan niet geplast had! Natuurlijk lag er wel een klein vers plasje! Volgende nacht zullen we dus toch maar de wekker zetten en niet vertrouwen dat Bo ons zal wakkerjanken om te gaan plassen! Deze morgen om 6u30 werden we wakker: het was nog donker en Bo zag me bewegen: hij gromde!! Hij was duidelijk vergeten wie we waren en waar hij was: eens het licht aan was het weer volop lekjes en gekwispel. Het plassen lukt goed buiten; nog niets binnen in huis gedaan. Om de juiste plek in de tuin hem te laten plassen lukt nog niet voldoende, maar we geven niet op.
Deze morgen zijn terug de 2 neefjes van 6 en 9 jaar komen kijken. Het is hen gelukt om hem te roepen en tot bij hen te laten komen. Wat smaken die koekjes uit die kinderhandjes! We hebben het gevoel dat we met Bo heel kleine stapjes moeten zetten: hij toont snel aan waar zijn grens ligt. Zo ging hij wat verder liggen als de neefjes onderling teveel lawaai maakten. Maar als ze hem riepen kwam hij toch telkens terug bij hen liggen.
Het eten was deze morgen niet zoveel: heeft maar de helft opgegeten. Nu veel gespeeld en al 4 keer uitgelaten in de tuin, dus we hopen dat hij straks een reuze honger zal hebben. Hij weet ook goed zijn drinkbak staan, dus dat vinden we ok.
Ook leren we hem om in de bench te slapen en te eten. Het is wel moeilijk om telkens te blijven volhouden om hem terug in die bench te steken als hij er terug uit komt. Maar we hopen dat hij binnen 2 weken toch gelukkig en alleen in zijn bench kan zijn, want dan moeten we terug werken.
Zijn bandje rond de nek lukt goed, maar vanaf hij een stil moment heeft begin hij eraan te krabben. Wel grappig! Ben benieuwd als we morgen met het lijntje zullen proberen!
Vandaag hebben Noortje ( de poes) en Bo mekaar in de deuropening gekruist: niets geblaas of dergelijke: ze zijn alletwee verder gewandeld. Een externe factor kan wel zijn dat de stofzuiger in de andere kamer bezig was en dat Noortje daarvan vlucht. Als Bo slaapt, komt Noortje afgeslopen tot aan de bench om te kijken. Dat ziet er momenteel goed uit, maar… wacht maar tot wanneer Bo zelfzekerder zal worden! Dan zal dat wel veranderen, spannend, niet?
Een puppy in huis is vermoeiend, dus hoedje af voor Arnold en Martine! Gelukkig slaapt hij veel!
We weten dat deze inspanningen zeker lonend zulen zijn als hij groter zal zijn. Ik kan bijna niet wachten tot dat moment … ;.)
Vele groetjes vanuit Oosterzele, en tot het volgende verslagje!
Kaat & Maarten & Bo
hallo,
Hier een klein verslagje van de eerste halve dag met Taupo (a.k.a. Kristus) bij ons thuis.
Ten eerste de autorit: heel goed meegevallen! Geen gejank of geblaf. Vrij rustig, heel geïnteresseerd naar buiten kijken en naar de wijzertjes en lichtjes in het dashboard.
Thuis aangekomen heeft hij onze tuin wat verkend. Flink gespeeld, goeiedag gaan zeggen tegen de hond van de buren, een piske en een kakske,… We hadden een hoekje gemaakt waar hij naar believe zijn behoefte kon doen, een soort hondenWC zeg maar. Maar hij produceert alleen maar iets op het gras tot nu toe.
Op den duur was Taupo echt heel moe, en heeft hij een flinke dut gedaan in zijn bench. Het spiksplinternieuwe dekentje vond hij maar niks, liever op de bak van de bench of op de koude tegelvloer slapen.
Eten en drinken zijn geen enkel probleem hier. Alleen de “beloon-snoepjes” vindt hij niet lekker.
Ons huis binnen heeft hij nog niet helemaal ontdekt. De keuken is super-interessant, de berging is ook wel leuk, maar veel verder is hij nog niet geraakt. Hij snuffelt wat rond en als hij een tof plekje heeft gevonden, dan gaat hij daar wat slapen.
Tot nu toe loopt het echt allemaal veel beter dan verwacht. We hadden ons voorbereid op veel gejank enzo, maar hij is echt heel rustig, nogal onder de indruk denk ik. Hij slaapt ook veel, zelfs naast de vaatwasmachine die op volle toeren staat te draaien. Nee, tot nu toe gaat het heel goed met ons hondje. Goed begonnen is half gewonnen!
Groetjes aan iedereen!
Liefste broertjes en zusje,
Mijn eerste dagje was nog al een belevenis, afscheid nemen van oma, opa en de andere woefjes. Éénmaal thuis mocht ik de tuin verkennen…
Na enkele minuten kreeg ik één voor één de andere inwoners te zien en te kennen. Dat was even wennen want die rassen ben ik niet gewoon…
Aangezien het begon te regenen gingen we maar naar binnen en daar de rest verkennen. De speeltjes lagen al mooi klaar voor mij maar toch eerst even de keuken verkennen en lekker mijn brokjes opeten.
Daarna een dutje doen zodat het spelen kan beginnen. Tot de nacht viel en het al laat werd voor het baasje, moest ik gaan slapen in een kennel 😦 echt niet leuk! Na veel gejank heeft mijn baasje moeten toegeven dat ik geen kennel liefhebber ben dus zette hij het deurtje open voor mij. Zo kon ik toch kiezen of ik in de kennel ging liggen of liever op de koude vloer
De volgende ochtend was het baasje al op om 6u, jammer genoeg was dit al te laat voor mij en heb ik toch een plasje gemaakt… (volgende keer vroeger baas?) Na even wat te spelen kreeg ik mijn brokjes die spelen we snel binnen zodat we straks buiten en hoopje kunnen leggen (dit doe ik alle gelukt voor baasje niet binnen).
Maar zoals jullie aan de filmpjes kunnen zien amuseer ik mij te pletter zelfs vaak zonder baas en ondertussen mag ik toch al iets of wat meer van die labrador…
PS: Oma en opa, ik wandel al flink mee met baasje zelfs zijn we op een avond een beetje op straat los gaan wandelen (ik wil wel enkel wandelen als Sita meegaat) maar toch heb ik nog bang van de blaffende honden en voorbijrijdende auto’s.
Geef mijn broertjes, zusjes, tantes en nonkels allemaal een dikke knuffel en likje van mij.
Vriendelijke pootjes,
Killmara.
Hallo,
ik ben Orinoco, “Knox ” voor de vrienden! Ook ik heb gisteren “DE GROTE STAP” gezet! Gelukkig hadden mijn nieuwe baasjes een zonnig dagje uitgekozen waardoor het afscheid van mammie, zusjes Druusje en Kira, maar vooral van oma en opa iets makkelijker en vrolijker verliep.Amaai ,zo aan de moederborst onttrokken worden is echt geen lachertje ,hoor! Wel stonden er meteen 5 paar armen klaar om mij te knuffelen en warm te onthalen. Hup, van de ene schoot naar de andere: het was net stoelendans! Superleuk, vooral omdat oma van mij een echte knuffelaar heeft gemaakt!
Gepakt en gezakt, met een mooie nieuwe lijn en een box vol lekkers en knuffels (gekregen van oma en opa, lief hé) begon ik dan aan mijn grote avontuur.
Even cruisen in de wagen op de schoot van een jong meisje, oké dat ziet er goed uit! Genieten!
Toen we een kwartiertje later stopten voor mijn nieuwe thuis begon mijn hartje toch wel weer sneller te bonzen.Met grote bange oogjes werd ik snel overgenomen in de veilige handen van Vincent en naar binnen gebracht. Meteen liep heel de stoet naar de tuin en aan hun gelach en gebabbel kon ik merken dat ook zij een beetje nerveus waren. Om hen gerust te stellen deed ik dadelijk een plasje op het gras wat beloond werd met heel veel “Bravo’s” en “Flink zo” !
Mijn verkenningsronde op het terras en in de tuin stelde mij wat op mijn gemak.”Knox jongen, dit is allemaal dik ok” ,dacht ik. Maar ik voelde dat ze precies nog een verrassing voor me in petto hadden . Toch maar even voor alle zekerheid veilig wegkruipen achter de benen van mijn nieuw bazinnetje…
En ja hoor…daar stond ze…ik kon mijn oogjes niet geloven…ben ik aan het dromen…mammie! ja! nee!…ze lijkt er heel erg op maar mij maak je niets wijs, hoor!
Guyana, “Gwynn” voor de vrienden en raar maar waar “Poes” voor de dikke vrienden (gekke bende hier zenne) kijkt me met vragende ogen aan. Oh hemel, een zus! Dat belooft! Nu ja, ik heb er al 5 dus ééntje kan er nog wel bij, zeker?
Ook Gwynn lijkt niet helemaal op haar gemak maar na een heel voorzichtige kennismaking besluiten we dat we toch maar beste vriendjes met elkaar zullen worden. Het leven is zo al moeilijk genoeg,hé!
De namiddag verloopt verder zeer rustig: eten, spelen, knuffelen, dutje doen, op verkenning gaan in huis, plasje / hoopje in de tuin, ja zelfs een miniwandeling naar de (plas)boom wat verder in de straat.
So far,so good! Dik in orde! No problemo! Zelfs nog geen ongelukje gehad in huis! Rest mij nog één vraagje: waar mag ik dodo doen vannacht? Bij mijn nieuwe baasjes in het bed? In de zachte armen van Inès of Vincent? Of, yeah cool man, in de varkensstal (aka slaapkamer) van Laurens? Allemaal OK voor mij!
Helaas…samen met “Poes” werd ik naar de garage gebracht. Poes gaat braaf slapen in haar bench en ook voor mij is er een leuke bench met mandje en knuffel voorzien. Overdag vond ik het daar wel leuk met Vincent maar nu zo alleen in het donker…Dat ziet den deze niet zitten,hoor! Snel even duidelijk maken aan de nieuwe baasjes dat ik een upgrading wens naar keuken,zitkamer of bij voorkeur een slaapkamer op het eerste verdiep (met zicht op de tuin graag,hihi)!
Piepen…janken…zielig doen…bazinnetje boos (trek ik me niks van aan)…baasje nog bozer (hihi, lol !!!)…deurtje open…joepie! ik mag eruit…helaas…handje baasje …pets!
Snel braaf wezen en slapen! Heel de nacht braaf gesnurkt en plots stond het bazinnetje daar weer! Joepie, ik mag er uit! De dag begint weer! En nog steeds niets in huis gedaan! Flinke boy!
En weet je wat…vandaag is het feest…vanavond gaan we naar de club…oma en opa…ik kom eraan…spaar al jullie knuffels maar op tot vanavond!! Het is hier superleuk maar wat zal ik blij zijn jullie weer te zien! xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx jullie Knox 🙂
Hallo iedereen,
benieuwd naar hoe het hier gaat met Taupo in Tessenderlo? Wel, we hebben de indruk dat hij zich hier elke dag meer en meer thuis gaat voelen. Gisteren (15/8) was echt een goeie dag. OK, we waren niet al te schitterend begonnen. we hadden het niet donker genoeg gemaakt in de berging (waar zijn bench staat). Om 6u30 begon ons heilig boontje dan te janken en te blaffen. Wij dachten dat hij een plasje moest maken en lieten hem naar buiten. Plasje gemaakt en toen staken we hem terug in de bench. Maar oh nee, dat was niet waar! Wij waren ons niet bewust van het feit dat voor hem de nacht al om was, dat hij honger had. We wilden dat ook niet direct toegeven, maar hij wist echt van geen opgeven. Communicatie-probleempje, misverstandje, domme baasjes,… Gelukkig was er Arnold om het misverstand uit de wereld te helpen! Nog eens merci, we hebben jullie nog altijd een beetje nodig…
Later gedurende de dag ging het allemaal heel goed. Taupo eet, plast, slaapt, speelt, kakt,… als de beste. In de namiddag heeft hij ook al kennis gemaakt met onze super-nieuwsgierige familie, en ja heeft heeft er weer wat speeltjes bij natuurlijk. Van auto’s heeft hij nog schrik, van de hond van de buren steeds minder. Ook geen enkel plasje in huis!
Ook ’s avonds ging het vanzelf. Braaf de bench in, die deze keer verduisterd werd met een deken er boven op, en de rolluiken van de kamer naar beneden. Taupo was echt heel erg moe en viel als een blok in slaap. Niet 1 keer nog gejankt! Heel de nacht heeft hij geslapen, we hebben hem niet meer gaan wakker maken om te plassen. Het baasje had ondertussen wel nachtmerries van een immense berg hondenpoep in onze tuin, met daarnaast een ware rivier van hondenpis. De bazin daarentegen werd bijna elk uur wel een keertje wakker omdat ze “dacht” iets gehoord te hebben… terwijl onze Taupo er het zijne van dacht.
Vanochtend lag hij nog goed te ronken toen we hem naar buiten stuurde. Plasje volgde. Maar ontbijten deed hij niet. Hij dronk wel, maar at amper. Beetje daarna terug naar buiten en er volgde een streepje groene diarree (sorry voor de beschrijving, maar tis de waarheid) daarna heeft hij de Duck van de brokjes afgelikt. Toen moesten we allebei onverwacht enkele uurtjes weg. Ik geeft het eerlijk toe… dat was een fiasco! Taupo had zijn bench zowat afgebroken toen we terug thuis kwamen. Piepen, blaffen, janken,… de buren konden mee genieten. Ook een plasje in de bench. Vanaf het moment dat hij ons zag, was het beter. Ideaal was het natuurlijk niet, zonder te oefenen ineens bijna 3 uur alleen thuis. Er is nog wat werk aan de winkel. Maar eten deed hij vanmiddag al terug wat beter. Nu is hij natuurlijk stik-kapot en ligt hij weer languit te ronken…
veel groetjes aan iedereen!
Het laatste pupje ook de deur uit… Ons Kyra is een voorbeeldig hondje hoor, wat is ze flink geweest op weg naar huis, natuurlijk dankzij oma en opa !! Wat was ze moe! Een flinke tuk gedaan tot in Jabbeke op de achterbank en dan zo flink als het maar kan zijn, direct een plasje in het gras. De leiband om dat kriebelt nogal veel aan de nek! Verder op weg naar huis op mijn schoot alles obsereven! Wat is ze attent, alles heeft ze gezien en gehoord! Eens thuis, nog eens klein toertje buiten, inmiddels donker, dat is niet zo fijn want het zicht was beperkt! Eens weer binnen nog een beetje korreltjes in kleine beetjes, wat is dat toch allemaal hier, alles is anders! Eens in de bench, inmiddels in 2 gedeeld, wat is me dat, ze willen toch niet dat ik hier in blijf zeker ? Die pens geven alleen zal niet goed genoeg zijn hoor, nog haar lievelingsballetje meegegeven, ca va … MAAR ik zal nu toch eens mijn ongenoegen uiten dat jullie mij hier nu alleen achterlaten! Zie je wel dat ik luid kan roepen! Eens alle lichtjes uit en baasje in bed, nog enkele minuutjes volgehouden en dan ook ZzZzzz… Vroeg in de ochtend, 6u30 kwam mijn baasje mijn wekken, HALLOOOO zo blij mij te zien, direct mee naar buiten, weeral zo flink als iets direct buiten haar plasje!!! Ohh wat ben ik trots, een propere bench, wat een plezier om op te staan, wat is ze lief, aanhankelijk, speels….Die 2 witte floezebollen willen precies spelen met mij maar dat betrouw ik nog geen 100%, even erachter lopen, maar dan toch een beetje afwachten, je weet maar nooit wat ze zouden doen! Nu blijf ik nog dicht bij mijn baasje 🙂 Grommen doe ik niet, enkel gisterenavond een beetje want die twee zaten bijna op mijn schoot, dat is te dicht! Wat een honger ’s morgens, hup hup baasje doe dat eens wat sneller zeg, honger dat ik heb! njma njma lekker, niet alles opgegeten maar wel goed gegeten. Nog eens in dat gras gaan lopen, alles doen wat moet, wat is mijn baasje blij zeg… Nu beetje gaan spelen binnen want buiten is het nog een beetje nat…ALLES verkennen, een aan die lamp, aan die kaben Ooh wat leuk die schoenen hier, Aha nog andere speelgoedjes voor mij, balletjes zachte knuffels en die een klein beetje piepen, dat is even leuk, haha even voetballen met mijn balletje van princessen, wat ben ik sportief! Nu.. even rusten zodat mama kan typen naar oma 😀
Wordt vervolgd…
Hallo,
Een updateje van de afgelopen dagen van Taupo. Het is nog altijd een heel braaf en snoezig hondje…zeker dankzij de zeer goede opvoeding door opa en oma. Hij is vrijwel nergens bang voor; blaffende buurhond, laagvliegende helikopters, auto’s, dierenarts, grasmaaier, onweer…allemaal geen enkel probleem. Iedereen is ook direct verkocht door z’n lieve kopje. Hij mocht al mee voor een bezoekje aan de dierenwinkel en hij heeft daar al direct een fanclub! Ook bij de dierenarts, waar we even langs waren gegaan voor z’n ontworming, waren ze onder de indruk, ook omdat hij zich zo braaf liet onderzoeken. Thuis gaat het verder ook goed. Hij slaapt al heel goed; (bijna) zonder problemen de bench in, slapen tot 7u zonder te plassen en ’s ochtends braaf in de tuin z’n behoefte doen. Overdag in de bench als we even weg zijn was in het begin moeilijk, maar vandaag was hij al na een minuutje stil. En toen we terug kwamen nog altijd. We zijn heel fier op onze Taupo!
Alleen het eten gaat wat minder goed. Opa en oma hadden al gezegd dat hij wat zwakke darmpjes ging hebben en dat bevestigde de dierenarts ook. Hij eet daardoor wat minder dan was doorgegeven, maar nu toch wel braaf bij elke maaltijd al bijna alles wat we hem geven. Hij is alleen erg snel afgeleid, dus we moeten hem vaak weer terug aan z’n bakje zetten. Een probleem voor z’n darmpjes is dat hij bijna alles wat hij buiten tegenkomt probeert op te eten; blaadjes, gras, zand, steentjes. We corrigeren hem steeds, maar hij krijgt altijd wel iets binnen. Hebben nog meer eigenaars last van dit soort eetproblemen? Tips?
De zindelijkheidstraining gaat redelijk goed. Als we op tijd met hem naar buiten gaan dan gaat hij soms al zelf naar het goede plaatsje. Maar hij geeft zelf nog niet aan dat ie moet gaan, dus als we te laat zijn, dan gebeurt er nog wel eens een ongelukje. Maar dat zal nu nog wel normaal zijn zeker. Hoe zijn de ervaringen bij de andere pups hiermee?
Verder is ons respect voor Arnold en Martine nog wat toegenomen. Het is toch een hele klus 1 zo’n pup, laat staan 10 ! (en dan de rest van de familie nog). Echt waar, petje af!
We hopen dat de komende dagen wat mee gaan vallen, want de warmte vindt hij tot nu toe maar niks. Dan ligt hij alleen maar als een klein deurmatje op onze frisse tegelvloer. We houden jullie op de hoogte!
De belevenissen van Kyra…
Voorzichtig het voetpad betreden ? Eerst is de armen van het baasje, wijze raad van oma Martine 😉 Even later in een rustigere straat verder weg van de auto’s op de grond en ja hoor, alles ok! Even stoppen als een fietser passeert, ook als een auto passeert, of mensen, of een voordeur, of een garage…ALLES dus goed un het oog houden…en dan weer verder… Wat duurt dat lang zeg zo een kleine wandeling, niet omdat ik alles wil bekijken maar omdat we steeds weer halt maken, waarom wil iedereen mij aanraken en zo blijven kijken zeg amai! Zoveel complimentjes en starende mensen inééns, niet te doen zeg! Dag 1 formidabel verlopen, dag 2 de schrik van haar leven opgedaan, en ik dan ook zeg! 2 blaffende golden retrievers die vanachter het hekken kwamen afgelopen. Ons Kyra maar kajieten zeg, ik kon ze bijna niet meer houden, enkele krabbels van overgehouden! even ssshhhhht gedaan en toch wel direct opgepakt maar niet te veel willen betuttelen ?!? Dan de straat overgestoken om daar te passeren! Ik heb een gareeltje gekocht die ook rond de buik past, te groot risico, enkel rond de nek, als ze eens zou verschieten en haar zou losrukken, ik mag er niet aan denken. Natuurlijk thuis eerst laten bekomen in de tuin, beetje afleiden en spelen en dan maar eten maar dat loopt ook een beetje minder, ook ’s morgens eet ze zeker maar de helft van haar potje en ze krijgt al een kleinere portie. De duck is njam njam maar de korreltjes precies iets minder. Ze heeft opnieuw maar 5 min gejankt in de bench en dan geslapen tot 6:30, zij heeft mij wel gewaakt deze keer 😉 Niets in de bench, wat een proper meisje ! Nog niets binnen gedaan, behalve 1 keer tijdens het knagen aan het hoevetje, op haar matje dan nog… Haar pens was half op deze morgen dus ze heeft er zich vanacht ook goed mee bezig gehouden! Raar maar waar haar lievelingsspeeltje is het oudste en vuilste speeltje van in de tuin. In de winkel hadden ze niet dezelfde dus voorlopig daarmee doen en OoHh wee, heb ik de tip van oma en opa gevolgd… Doe er een touw aan en loop door de tuin, jawadde wat kan die lopen zeg!!! Uitgeput als iets gisterenavond binnen gekomen. Zoals de anderen al zeggen, ik wil met Kyra spelen zodat ze daarna ook een flinke tuk kan doen maar jawadde dat vergt idd meer energie dan gedacht :p en het is dan nog zo een schatje, we doen dan ook samen een dutje in de namiddag :p Kyra in de schaduw en ik lekker zonnebaden, wat was het heerlijk vandaag in de tuin! Ik weet niet als ik wel nog dagelijks 1 à 3 keer zou gaan wandelen buiten (waarvan ene stuk langs de straat dan..) gezien ze precies wel nog wat schrik heeft. Natuurlijk, bussen, brommertjes… dat is ook niet niets he! EN ze is nog zo klein!! Idd al eens een paar felle napjes gekregen als ze zeer uitgelaten is maar dan krijgt ze een tik op de neus en stopt ze! Steentjes die zij kan vinden in de tuin, hoe doet ze het toch, ze heeft er een neus voor, gelukkig al steeds allemaal uit haar bekje gepeuterd! Tips kan ik niet geven, als ik zeg neen, doet ze het toch, als ik haar weg neem, wilt ze nix liever als daar snel weer heen lopen, ik begijp al wat je wil zeggen met sterk karakter, dat is één van de dingen waaruit ik het kan afleiden :p Vandaag al zelf eens proberen te spelen met de poezen maar als die opeens zien wat voor grote witte poot ze ophaalt kijken ze toch maar eens van.. neen danku … Soms eventjes achter elkaar aanlopen in de tuin en verder snuffelen, geen grom, geen geblaas, geen bijten of krabben…de lieve vrede heerst in huis 😀 Nog eens chapeau aan oma en opa, jullie kunnen er wat van !! Als jullie nog leuke tips hebben, geef maar door! ps: geven jullie enkel de pens voor het slapen gaan in de bench zodat ze dan weten dat ze moeten slapen of ook overdag ? Zijn er nog andere dingen die ik mag uitproberen om te kauwen ? Behalve het hoevetje waat ze zot van is ?
Doei XxX
Toevallig zijn wij ook net met Taupo gaan wandelen. Dat ging eigenlijk heel goed. In het begin nog veel dragen en maar kleine stukjes stappen. Nadat hij kennis had gemaakt met de buurt-geitjes (eigenlijk waren zij meer geïnteresseerd in hem dan andersom) ging het al iets beter. Als hij begint te merken dat er na elk spannend snuffelpunt nog een nieuw volgt wil hij wel doorwandelen. Ook de voetballende, lawaaierige kindjes waren heel interessant. Maar een bal waar hij niet achter mag lopen is toch nog wel vreemd… Volgende halte was een wijk met precies alleen maar blaffende honden achter hekken. Even schrikken, maar de baasjes bleven gewoon doorwandelen dus dan Taupo ook maar. Heel flink!
Bij thuiskomst een goede bak eten als beloning en het ging weer bijna allemaal op. We geven hem wel geen Duck meer omdat we denken dat z’n darmpjes daar nogal fel op reageren. We hebben de Duck langzaam afgebouwd. We voegen nu gewoon wat warm water toe om de brokken wat malser te maken en soms nog een beetje platte kaas. Hij eet dit heel goed tot nu toe, en hij heeft ook geen diarree meer gehad.
@Dana: Wij geven de pens alleen voor het slapen gaan. Gisteren kon ik de bench gewoon dicht doen zonder dat hij opkeek van z’n pensje. Lijkt dus te werken. Overdag geven we het niet, ook niet als hij dan in de bench moet.
Favoriete kauwdingetjes van Taupo:
1: De hoef
2: Kauwtandenborstel voor pups (niet te vaak geven, veel calorieën)
3: Marcel (z’n knuffel)
4: Rubber speeltjes (kong-bal, Hema rookworst 🙂 )
5: Rundhuid-been
Misschien nog een tip als Kyra niet veel wil eten; de brokjes geven als beloning bij het trainen en ze dan snoepje noemen.
Groetjes.
Hier zijn we al weer…
Gisteren heeft Kyra haar eerste tramritje gemaakt, wat een groot gedoefte die eraan komt, echter geen schrik! Even opkijken naar dat gepiep van die deuren en dan knus op baasje haar schoot knuffelen, zo dicht als maar kan 😉 Tijdens de terugrit was ze zo moe dat ze geslapen heeft op mijn schoot en de rist is maar 10 min…Ik wil zo veel dingen doen maar ze is toch nog o zo klein! Even een wandeling in de haan, zeer druk btw! Daar wel hoevetjes gevonden voor Kyra in de dierenwinkel, ze is er zot van! en maar knagen en maar knagen… Een bezoekje gebracht bij een kennis, lag ze daar niet super flink uitgestrekt een slaapje te doen op dat langharige zachte tapijt ! “wat heb jij toch een prachtige flinke en rustige pup” hoho wat doet dat goed :p en langs de straten OOOOhhhhh en waaaaw en kijk daar en elle est magnifique (ik bij mezelf ‘ik weet het….’ hihihi) Langs de straat lukt het wel redelijk, ze begint zich toch meer en meer te uiten in die zin dat ze meer aangeeft wat ze wil. Ik heb 3 tussenstops gemaakt in de straat voor water en koekjes, hoe meer ik ze stimuleer hoe beter ze meeloopt, maar dan klink ik de hele weg jaaa, goed zoo… flinke meid…. Anders stap ik die straat door in 15 min…Ik heb ook al een nieuwe wandelstijl nu, met het hoofd naar beneden en af en toe opkijken dat ik niet tegen de mensen aanloop! Ze gaat van links naar rechts (en gelukkig nog niet van onder naar boven). Ook binnen stap ik al veel trager! Ze loopt ons vaak voor en tussen de voeten! Bij het uitkuisen v/d bench toch gezien dat ze al een ongelukje heeft gehad, de 3de nacht is ze om 2:45 wakker geworden en beginnen kriepen maar ik durvde niet gaan kijken, ik dacht eens ik dit 1x doet weet ze dat?!? Gisterenavond voor de eerste keer 1 uur alleen gelaten thuis in de bench. Ze begon te kriepen maar weet niet wanneer dit is gestopt ? Moet ik dit eens nagaan mss ? Ze was blij ons opnieuw te zien, die avond geeft ze geen kik gegeven als we gingen gaan slapen, ik maakte mij al zorgen, zeg schat, dit klopt niet hoor, ze kriept niet ?!? Er zal toch niet zijn he ? Ik heb wel een kleine TIP tegen de steentjes, als ik mijn plantjes water gaf vandaag, liep ze mee heen en weer maar tussenhaltjes om steentjes te eten deed ze constant, ik heb een matje met pens buiten gelegd voor het schuifraam en daar heeft ze zich wel even mee bezig gehouden. Binnen heeft ze dan nog enkele resterende korrels uit haar bak gegeten, misschien honger gehad ? Ze eet nog steeds niet zo heel veel, haar duck is wel steeds allemaal op en ze krijgt iedere avond een grote schep volle platte kaas onder haar korrels, daar is ze verzot op! Ze heeft vandaag voor het eerst gebalft, naar de poezen, omdat ze niet wilden spelen met haar, kom op zegt ze, weglopen dat ik 8er jullie kan aan zitten :p Ze wil wel graag eens een bil of staart bijt nemen maar dat vinden de poezen minder… Ze is volledig uit de bol gegaan toen ze mee mocht in het bloemenperkje om onkruid te trekken, ze wil zo snel lopen dat ze uitsliert en koprollen maar ik het krap. Mijn treurwilg is al moei bijgesnoeid, alle topjes afgebeten, grappig om haar te zien springen, baasje haalt dan alle blaadjes uit mijn bek! Ze heeft zich 1x mispakt van gat, ze dacht dat ze in een doorgang zat maar was in de struik gelopen, dat was een misse, ze verstond er zich niet aan! Deze morgen voor het eerst een accidentje binnen, baasje had haar niet direct buiten gelaten en het was snellen gekomen dan gedacht! Ik heb de indruk dat ze meer en meer de buiten associeert met spelen en minder met haar behoefte te doen… Ik zou zeggen ik deel de tuin in 2 delen maar dan kan ik niet meer heen en weer lopen en daar is ze net dol op. Vandaag is ze voor de eerste keer bij mij gestopt met haar speeltje, meestal loopt ze me gewoon voorbij! Ook ‘los’ als ik mijn hand op haar borst hou, lijkt ze precies een beetje te verstaan, vreemd, nog zo klein, toch is het zo 😀 Volgende week eens gaan rond kijken voor een hondenschool, in Loppem lijkt een goede volgens de mensen. Misschien ook eens rondvragen aan de nieuwe dierenarst die we begin volgende week zullen bezoeken!
Doei x Bedankt voor de tip! Ik heb Junior tubos van pedigree maar er staat op vanaf 4 maanden, dus ik geef nu enkel nog de staaltjes als snoepjes, die eet ze ook wel graag.
Hallo, eindelijk terug een reactie van ons. (Kiru)
Het heeft een tijdje geduurd maar we zijn dan ook met vakantie geweest naar het “verre” Nederland (toch 4 uurtjes rijden)
We hadden sinds we Kiru bij oma en opa gaan halen zijn, haar autobench ook als huisbench gebruikt. Zodat ze hier aan gewoon was en als we dan op vakantie gingen haar vertrouwde slaapplekje gemakkelijk konden meenemen.
De lange rit met slechts 1 tussenstop is perfect verlopen, geen gejank of gezeur. Aangezien ze haar laatste inenting nog niet heeft hebben we maar haar eigen hondentoilet meegenomen 🙂
Man, wat is het een zalig en slim beestje!
We hebben vele korte wandelingetjes gemaakt, in drukke gebieden met veel verkeer vlotjes aan de leiband, helemaal nergens bang van. Voor de rest gewoon los, wat volgt ze ons mooi…. tot ze andere kinderen ziet, dan rent ze er naar toe om te spelen. Arnold en Martine hadden gezegd om ze goed sociaal te maken omdat een Aussie nogal gereserveerd kan zijn, wel ik kan je zeggen dat zij bijna té sociaal is 🙂
Wanneer we met de kinderen gingen zwemmen ging ze zonder morren in haar bench.
Wanneer we gingen fietsen gingen ze gewoon mee, vooraan op de fiets in een grote houten bak, wat vond ze dit leuk, zo hebben we vele kilometers afgelegd. zal de foto’s binnenkort posten.
Wat nog?
– ze eet flink haar korrels, met duck of gewoon droge korrels met beetje van die olie op. ’s middags gaan we geen eten meer geven, aangezien we dit binnenkort ook niet meer kunnen als we beiden gaan werken.
– plassen doet ze flink op haar plekje in de tuin, zeer uitzonderlijk binnen maar dit is onze fout omdat we niet gezien hebben dat ze voor de deur ging staan.
– wat steentjes en dingen in haar muil proppen is met een ferme “Kiru neen!” of “Kiru foei!” opgelost.
– Het (spelende) bijten op dezelfde manier met af een toe een kleine tik op de muil als het na 1x nog niet is doorgedrongen.
Onze kinderen hebben het soms nog een beetje moeilijk met commando’s geven, en Kiru beseft dit maar al te goed. Hun toonhoogte en volume ligt helemaal anders, hun timing is soms ook verkeerd waardoor Kiru helemaal niet weet waarover het gaat, maar daar wordt aan gewerkt…
dit was het, tot binnenkort….
Vandaag voor de eerste keer naar de hondenschool geweest met onze Taupo. Amaai! Hij was in z’n element, zenne! Hij heeft daar weer menig hart veroverd (inclusie dat van de instructeur), maar dat kwam gewoon door zijn lief koppeke, zeker niet door zijn gehoorzaamheid. Hij vond het eerste deel van de les geweldig! Gewoon alle pups bij elkaar en maar spelen. Niks gene bang, baasje stond erbij voor spek en bonen, en met elk pupje werd intens kennis gemaakt. Vooral de staart van de andere honden vond hij heel interessant.
Het tweede deel van de les waren dan echte oefeningen zeg maar. Beetje hindernissenparcours, naar baasje komen als die roept, nog wat socialisatie-oefeningetjes, basis van apporteren,… Dit deel van de les was nog niet zo zijn ding. Hij wilde steeds gaan spelen met de andere hondjes, hij was precies zijn naam vergeten, en altijd maar snuffelen en snuffelen. Maar iedereen vond hem zo schattig en geweldig.
Eenmaal thuis is hij in zijn bench gekropen en als een blok in slaap gevallen. Maar hij heeft het flink gedaan, we zijn fier op hem! Het was allemaal veel ineens. Maar liefst 15 pups in onze groep!
Verder zijn we hier zelf fel bezig met de socialisatie. We zijn er al mee naar de kermis geweest, naar de markt, naar de kinderboerderij,… Als iemand nog tips heeft, let us know! Waar moeten we met ons hondje nog zeker naartoe, wat mogen we niet over het hoofd zien, wat hebben jullie nog allemaal gedaan?
Veel groetjes allemaal!
Hey Nele!
Wat leuk.Ik was net aan’t bedenken hoe de eerste les zou geweest zijn toen je verslagje binnenkwam.Het werkgedeelte is zwaar met een pupje he:-)
Je kan alleszins niet zeggen dat ik je niet gewaarschuwd heb.Ook de manie van staartlozen voor een staart is de moeite he.Hihi en dat zonder glazen bol.Bij ons op school mogen de pups pas beginnen op 12 weken.Wij moeten dus nog 2 weken wachten.Niettegenstaande wordt er al volop gesocialiseerd.Pups Killmara en Knox en Drussilla zetten alle harten van honden en baasjes in vuur en vlam.Killmara is dol op bier hoorde ik vanmiddag van de tappers op onze school.Een leuke tip is om eens aan de schoolpoort te passeren als de school uit is.Veel rumoer,beweging en lawaai.
Druus heeft de eerste maal reeds tussen de koeien in de wei gestaan en achter de goal van onze voetbalploeg op de hondenschool.Geen angst tot nog toe.Effe geschrokken van een flinke american stafford maar deze was dan ook enorm enthousiast.
Veel plezier nog !!!
Groetjes
Tinne
Hellow everybody,
even pauze op de pc en volle kanon met Kyra :p Ze groeit enorm, speelt al veel meer, is veel socialer, ook met kindjes en andere hondjes, eerst wat terughoudend maar daar komt snel verandering in! Ze eet als geen ander, ik zal er een bolletje van maken :p Ze is een beetje geweldig met de poezen, die willen namelijk geen pootje en vinden het ook niet zo tof als ze op ‘hun schoot’ komt gesprongen 😀 Gelukkig zijn ze nu nog sneller dan Kyra en kunnen zij wél de hoogte in springen! Mijn pantoffels krijgen de laatste dagen enorm veel aandacht van Kyra, benieuwd hoe lang ze het nog zullen overleven. Ik krijg het er steeds moeilijker mee haar niet bij me te leggen in de zetel, wat een verleiding zeg !!! De donsdeken is al gesneuveld, tot nu toe 1 gat en al wat vulling uitgepeuzeld, ik d8 natuurlijk ons Kyratje is een tukje aan het doen maar het was niet daarom dat het zo stil was 😉 Ze wil nooit mee gaan wandelen maar eens we vetrokken zijn en het gras bereiken is ze heel blij! Op naar het volgende bericht, verslag volgt na zondag (eerste pré-puppie training!)
Grts aan allen!
Dana