Winterwonderland

Omwille van de sneeuw en alle last daaromtrend (onveilige wegen in en naar Balen, koude temperaturen en bijhorende gevaar voor ledematen van baas en hond) hadden we de wandeling na veel rondgebel afgelast met alle ontmoedigingen die dit met zich meebracht .

Na een telefoontje en enkele berichtjes van de baasjes- die normaal toch ook meegingen- uit de buurt van Leuven hadden we dan maar een mini-wandeling bijeengeraapt in Werchter. De meesten moesten dan maar een kwartier (in sneeuwvrije omstandigheden) rijden en het was dicht bij de autosnelweg die bleek vrij te zijn. Dus oma effe de baasjes uit omgeving van Leuven opgetrommeld en we hadden algauw weer enkele Tinkeroozjes te pakken die de sneeuw wilden aanpakken.

Afspraak was op de hondenschool waar Katrien en Koen ons vanbinnen reeds verwarmden met lekkere jenever (en waar ik reeds de eerste keer tegen de vlakte ging) De honden waren in alle staten. Enkel de Godmother Tinky, haar rechterhand Chey en olijke Willow moesten thuisblijven omwille van reeds opgelopen schade aan de voetkussentjes ten gevolge van de bevroren ondergrond.

Na een tweede valpartij van mijnentwege bereikten we de overkant waar de hondjes vrolijk in de sneeuw dartelden. Taupo had meteen een partner in crime in zijn gekke zus Kiru gevonden. Ze rolden van de ene zijde van het pad naar de andere en namen de prikkeldraad met plezier erbij. Kiran was de lone ranger van de groep,onze verkenner. killmara kwam meteen grumpy nonkel Spike tegen en wist dat ze deze best kon mijden in zulke geestesgesteldheid (hij is steeds zo hoor meid.)

Het was leuk! Hondjes hebben een dik uur kunnen dollen in de sneeuw; Misty had meteen een geweldige voedselbron gevonden. En ze deelde deze informatie graag met Ozzy en Drusilla. Hero wou de stoere uithangen door de festivalweide samen met kiran te betreden maar nadat ze de geringe opkomst van hun fans opmerkten hebben ze deze al gauw weer verlaten om de rest van de roedel te vervoegen. Ice was weer vreselijk moeilijk te onderscheiden van Kiran en Jester was opmerkelijk in zijn nopjes in de koude.

Jammer dat de grote wandeling nu niet is kunnen doorgaan maar we spreken gauw weer af om de teleurgestelden te troosten. Hopelijk is iedereen er dan weer bij. En hopelijk is het nog steeds koud zodat je Sarah haar roze outfit kan zien. Mijn valpartijen kan fotograferen en de gekwetsten er ook weer bij zijn. En dat het cafe van de afterski even geliefd is bij de Tinkeroozjes.

De wandeling was niet lang maar de apres des te langer. Bedankt Katrien en Koen voor de drank:-) Ken voor de mooie foto’s waarschijnlijk. Michel en Brigitte voor de lokatie van de apreswandeling en Nele en Freek omdat jullie toch nog afgereisd zijn.

Tot gauw allemaal!

foto’s