You drive me crazy!
Dag 4: Chey heeft er een rustige nacht opzitten. Ze wordt rustiger en durft ’s nachts al flink te snurken. In tegenstelling tot Tinky heeft zij helemaal geen last van de warmte van de lamp. Ze geniet zelfs van de extra warmte op haar hoofdje en de pupjes drinken gewillig verder. De ganse nacht hoor je het genoegzame gekuch van de dronkaards. Ze komen dan ook ’s nachts flink bij.
De eerste kreetjes weerklinken al in de woonkamer. Ze lijken af en toe al te willen tonen hoe ze genieten. Dit alles onder het allesziende oog van Tantes Druus, halfzus Misty en oma Tinky. Af en toe bemerk je zelfs hoe Tinky Chey af en toe een tip lijkt te geven. Maar het is zeker genieten. Behalve Chey zou Chey niet zijn als ze me niet af en toe op stang zou jagen. Zo wou ze gisteren bijna niet eten (en das nu 1 van de belangrijkste dingen voor de oma) Alles werd uit de kast gehaald. Puppymelk bij de brokken, tonijn, leverkoek, andere brokken, duck saignant, bien-cuit, voeding uit de hand toegediend, naast Tinky,…..Chey keek ernaar en draaide zich weg. Met als gevolg STRESSSSSS bij de oma. Opa had het weer zwaar te verduren met overbezorgde oma. Zo erg dat hij vanmorgen paardebiefstuk voor Chey bakte hetgeen ze dan weer met veel smaak verorberde (OEF!!!)
En plotsklaps lijkt mevrouw weer zin te hebben om te beginnen eten. Duck Excelent bien-cuit uit het vuistje weliswaar maar oma is al opgelucht hiermee. Van verwende dames gesproken.
De anderen mochten gisterenmiddag dan weer lekker gaan stoeien op een wandelingetje met de oma, terwijl opa op de kroost lette. En ze genoten met volle teugen en bij toeval was meter met de nonkels ook ter plaatse zodat ze naar hartelust konden stoeien. Stoefer en Misty hadden het blijkbaar al in de mot wat Chey verkoos want zij waren al aardig bezig met het vangen van voldoende paardensteak. Wel grappig, kleine Misty tegenover een enorm paard. Het lijkt David tegenover Goliath wel. Jester gedroeg zich dan weer als een echte gentleman en bood spontaan aan om zijn toekomstig liefje te gaan versterken.
Ze renden en stoeiden tot ze niet meer konden en ze spontaan verkozen om de schaduw op te zoeken om te gaan liggen. Ondertussen kreeg oma op geregelde tijdstippen de stand van zaken (af en toe geillustreerd met foto’s van de slapende Chey met kroost) Zoooo lief.
De met zoveel liefde gemaakte leverkoek van Kiru en haar familie is reeds flink gevorderd. Tinky was er heel blij mee. Het delen met haar huisgenoten vond ze minder maar dan komen de oma en opa op voor verdraagzaamheid in de familie. Broederlijk delen en zusterlijk opeten krijgt een nieuwe dimensie hier want de jongens hebben het toch zwaar te verduren nu met loopse Misty en shaggy Chey .
En nog steeds zie je de pupjes elke dag veranderen.Zij hebben gelukkig nog geen behoefte aan paardesteak.