Tinkerooz's Australian Shepherds and Miniature Wire Haired Dachshund

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dag 8:Op aanvraag van onze huisfotograaf (Ken Bollion ) hebben de pupjes vandaag hun eerste modellentraining ontvangen van de oma. Eerst even bij de mama totdat de buikjes overvol waren en dan vlug 1 voor 1 op de foto. Oma moet echter nog een beetje leren want sommigen hadden wat problemen met het op de overvolle buik liggen. Vandaar enkele foto’s op de zijkant en zelfs 1 ondersteboven (deze is echter gecensureerd). Ons red merle meisje had nog wat last van cameravrees want zij was razendsnel in het verplaatsen van links naar rechts. Een geluk dat links Drusilla zorgde voor een buffer, rechts de bommi en naast mij mama en Tinky. Misty had het te druk met het versieren van de heren des huizes.

Vervolgens (ja ik geef toe verkeerde volgorde) kwamen ze 1 voor 1 in de handen van de oma voor de eerste manicure. Hetgeen door de ene al wat meer gesmaakt werd dan door de andere maar over het algemeen zijn ze vrij begaan met hun uiterlijk. Nadien uiteraard uitrusten in de armen van de oma (1 voor 1 in volgorde van de geboorte) om uiteindelijk moe neer te ploffen in de zetel (dat laatste was op mezelf bedoeld)

Je begint wel stilaan de karakters te onderscheiden. Onze Blackie (bl bi) lijkt nogal veel op zijn voorganger Jester. Bij knuffels zie je hem genieten door te  rollen en krauwlen. Brownie (red bi  of tri het blijft nog een raadsel nr 1) is eerder het rustigere gelatenere type. Hij komt wel meteen tegen je aan liggen zodra je je in de box plaatst en geniet in alle rust. Brownie(red bi 5 ) is ontzettend schattig. Hij verweert zich flink in de nest om zich niet te laten verpletteren door de dikke broer en zus maar heeft zo’n lief snoetje. Hij kan zich zo schattig in je hand oprollen, daar kan je gewoon niet aan weerstaan. Hij is de lichtste van het nestje maar komt toch dagelijks flink bij. Dan ons blauwe geschelpte. De vocaalste van den hoop. Knuffels, eetfestijnen, om het even wat alles wordt gehoord. Ze verteld het aan eenieder die het niet kan zien. Om dan  tot slotte af te sluiten met onze rode gevlekte, een heftig spring-in-het-veld meisje. Ze lijkt me zo ontzettend op mama Chey. Vinnig en lief. Knuffelt als de beste maar niet te lang. Tja,het leven van een fokker is dit jaar zooo zwaar he:-)

~ door tinkerooz op 18 mei 2012.

Geplaatst in Uncategorized