De eerste pup is naar huis vertrokken…
De eerste pup is vertrokken. Naar het verre Limburg dan wel.
Daarom is hier het eerste verslagje van de trotse ouders;
Vandaag zijn we Lexie na 9 lange maanden wachten gaan halen. Na uitgebreid afscheid te nemen van mama, de broertjes en het zusje, oma en opa, zijn we aan onze terugreis, mét Lexie, begonnen. In eerste instantie vond ze het allemaal heel interessant, maar na een kwartiertje begon ze toch een beetje te janken. Toen ze besefte dat dat niets uithaalde, besliste ze de laatste 5 minuten van de rit een oogje toe te pinken. Eenmaal thuis aangekomen hebben we haar een plasje laten doen, een beetje laten drinken, en dan samen met het speeltje met de nestgeur wat in de bench laten rusten. Terwijl zijn wij Gino, onze beauceron, wat gaan moe maken. Daarna hebben wij hun kennis laten maken. In eerste instantie kwam Gino afgestormd, en nog voor dat hij bij Lexie aankwam, jankte Lexie even, waardoor Gino besefte ‘oei, ik moet hier voorzichtig mee zijn’ en toen ging hij heel rustig eens snuffelen en kijken. In het begin vond Lexie dit allemaal maar raar, maar gaandeweg betrapte we haar erop dat haar staartje ging waggelen :-). Uiteindelijk ging het eigenlijk zo goed dat we een uitgebreide foto-sessie hebben kunnen doen… Erna zijn we naar binnen gegaan, waar Lexie direct haar plekje onder de stoel van haar baasje opeiste. Nu gaan ik lekkere brokjes met duck klaarmaken en dan kan ze nog even slapen, want straks komen mijn mama, mijn zus en haar kleintje een kort puppiebezoekje brengen…
Vervolg: Ons eerste dagje met Lexie zit er alweer bijna op, en ze is écht ‘SUPER’ ! :-)… Na haar middagdutje hebben we puppiebezoek gehad, ze deed toch even een plasje toen mijn metekindje haar (enthousiast) benaderde, maar erna vond ze het allemaal okee. Na een volgende rustpauze hebben we haar nog een kwartiertje samen bij Gino gezet en toen heeft ze weer wat geslapen. Nu zijn we net even 100meter op en terug aan de leiband hier opt straat gaan wandelen, en dat deed ze eigenlijk superverassend goed, we moesten haar wel contstant aanmoedigen om te wandelen, want ze begon steeds aan haar halsband te krabben, maar op een kwartiertje tijd hadden we de 200meter toch afgelegd, en ze had zelfs flink haar kleine en grote behoefte gedaan, en werd hiervoor natuurlijk uitbundig geprezen, super! Nu heeft ze net wat tonijn met brokjes gekregen en ligt ze weer wat lekker te slapen. Straks krijgen we mijn ouders en mijn zus en schoonbroer nog op bezoek om allemaal samen gezellig de EK-finale te kijken, en dan zit de eerste dag erop!
De nacht: om 23u na een laatste plasje de bench in. Ik was eerst boven gaan slapen, maar na een kwartiertje onophoudelijk concert, ben ik onder gaan slapen op de zetel langs de bench. Toen duurde het 10 minuten eer ze sliep. om 2u en om 5u is ze wat beginnen wenen, heb ik haar opgepakt, een plasje laten doen, en terug bench in, waar ze telkens na 10 minuten terug sliep. Nu zijn we wakker en net lekker gegeten… 🙂
Kersverse eigenaars, Annelies en Peter