Flauw, flauwer, flauwst
We zijn ondertussen al een eindje verder sinds de positieve echografie. Bijna 5 weken zwanger en Chey laat duidelijk merken dat ze de queen in huis is. Ze staat op haar mooist. Straalt als het ware en houdt duidelijk rekening met haar telgen. Vorig wandelweekend genoot ze met volle teugen van de wandelingen en de natuur maar je ziet duidelijk dat ze rekening houdt met haar ongeboren jongen. Moeder Tinky nam de fakkel dan maar over om dat jonge geweld te entertainen in de bossen. En Chey keek ernaar vol weemoed en dan liefdevol naar haar baasjes want haar tijd komt gauw weer terug. Dit was hoogstwaarschijnlijk haar laatste wandelweekend want volgende week zullen de wandelingen aardig ingekort worden voor haar. Ook dit weekend moest ze samen met Spike en Sammy enkele wandelingen skippen maar heeft ze de langste toch wel meegedaan.
Verder zie je haar duidelijk aankomen. Weliswaar mits de nodige extra inspanningen maar ze heeft honger als een paard. Brokken worden echter enkel nog gesmaakt mits de nodige extra (weelderige) toevoegingen van vlees, eieren of vis. Ze laat duidelijk zien als het menu haar niet pleziert. Ook op de trainingen zie je duidelijk dat ze in haar sas is. Vinnig als nooit tevoren en vooral heel ongeduldig als de beloningssnoepjes verschijnen. Gisteren slaagde ze dankzij de extra kilootjes in haar eerste kunstje (beertje) om dat lekker goud in mijn handen. Waardoor ze zowel Sarah en oma kon vertederen (enfin totdat ze gulzig in mijn handen hapte naar de beloning). Maar we waren dit al gewoon van haar vorige zwangerschap en haar liefdevolle blikken maken dat gauw weer goed. Ze is aardig pittig naar de anderen in huis. Enkel de mensen om haar heen worden met heel veel innige liefde omhelst (waarschijnlijk ook meestal omwille van de snoep in hun zakken)
Ondertussen zijn alle eerstelingen van Chey en Hrannar al over de vloer geweest voor hun trimbeurt of als supporters op wedstrijd of show. En we kunnen niet verbergen hoe trots en nieuwsgierig deze me gemaakt hebben. Ze zijn stuk voor stuk uitgegroeid tot mooie, liefdevolle en ondeugende rakkers. De ene al wat ondeugender dan de ander maar ook de liefde van hun baasjes voor hen en hun geestdrift kunnen oma en opa enkel ontroeren. Dit geldt trouwens voor alle roozjes trouwens. De vriendschappen onderling tussen de baasjes, de vriendschappen, liefde en medeleven onderling maken al het toekomstige werk weer een stuk aantrekkelijker. Onze eerste Tinkeroozromance houdt mooi stand en bloeit zelfs steeds verder op.
Alles waar een fokker alleen maar van kan dromen.
Nog een tweetal weekjes en we kunnen alles gaan klaarzetten. Nog even geduld dus. Veel wandelplezier aan alle baasjes en honden en aan de flinke wedstrijdspelers, doe zo verder en verlies er vooral het plezier niet in (onze honden gaan dat alleszins zeker al niet verliezen).
Nu gaan we eerst lekker verder knuffelen en schoonmaken want straks mogen we nog toekomstige baasjes ontmoeten.
Tinkerooz's Australian Shepherds and Miniature Wire Haired Dachshund 