Droom of werkelijkheid…?
Vandaag was het zover. Het moment van de waarheid. Is het ditmaal gelukt met Misty en Cade of wordt ons geduld opnieuw beproefd?
Gelukkig had ik een vrijwilligster om mee te gaan naar de dierenarts en me bezig te houden zodat de zenuwen het vol konden houden. We waren dan ook 10 minuten te vroeg op appèl maar konden gelukkig meteen naar binnen. Effe worstelen om Misty op de goede positie te krijgen waarbij ze zelfs op mijn schouder kroop.
Maar we zagen meteen de eerste tekenen van leven. Nog klein want oma was uiteraard weer vreselijk vroeg door haar ongeduldige wezen maar toch dolblij. Ook mijne lieve begeleidster was leuk om zien. Haar blik was fortuinen waard bij de eerste aanblik.
Het is nog effe doordringen bij me maar ben o zo blij. Hopelijk gaat de bevalling echter niet zoals we vrezen want met wiebelkont Misty zou die nogal snel kunnen gaan. Dus Mydaz en Lex! hou jullie klaar want binnenkort zullen jullie het huis moeten delen met een nieuw wiebelkontje…
Tinkerooz's Australian Shepherds and Miniature Wire Haired Dachshund 